Bob doet de coördinatie van een groep vrijwilligers die in het Moretusbos op de Brabantse Wal vlak bij de Belgische grens actief is.
Een bijzondere groep
Wat betekent de groep voor jou en de anderen, vragen we Bob.
“De groep is voor ieder van ons belangrijk. Vorig jaar is een van de vrijwilligers overleden maar hij was ondanks zijn ziekte tot op het laatst graag bij de groep aanwezig en dan met deze groep enkele malen per maand actief zijn voor het onderhoud van dit prachtige gebied, geeft een enorme band. Er wordt niet alleen gewerkt maar ook tijdig gelachen, ik zou het erg missen wanneer ik om fysieke redenen het niet langer meer zou kunnen doen.”
Op de vraag hoelang hij al vrijwilliger is, antwoordt Bob:
“Ik ben vrijwilliger geworden door een oproep van Staatsbosbeheer in het plaatselijke krantje, dit was in 2004. Ik kende het bos al omdat ik er regelmatig wandelde met mijn vrouw. De activiteiten die ik hier nu doe, staan ver van het werk dat ik vroeger deed en dat maakt het zo leuk.”
Altijd veel te doen
“Waar wij ons mee bezig houden, dat is onder andere de wandelpaden vrijmaken en desnoods verbreden, het terugbrengen van de heide vlaktes en rododendrons rozetten vrij maken van zaailingen zodat alles mooi vol groeit en bijvoorbeeld het valhout van de dennen in het sterren bos verwijderen. Van de wandelaars krijgen wij soms een klein complimentje voor het werk dat wij doen. Maar om het werk veilig en snel te kunnen doen zou ik graag zien dat er twee vrijwilligers een cursus zouden kunnen volgen: werken met ketting zaag.”
Minpuntje
Bob heeft ons veel positiefs kunnen vertellen, toch heeft hij ook een minpuntje: “Ik vind dat er veel verloop is van boswachters. Dat maakt het opbouwen van een band met hen wel lastig.”
Foto: Bob in het sterrenbos te midden van de geschoren rododendrons.