Wat is die Plek?
Bijna iedereen heeft een plek in het groen waar hij graag komt en fijne herinneringen aan koestert. De Plek is waar je altijd naar terugkeert. Je bent er alleen met de natuur. Die Plek kan een kwelder op Terschelling zijn, maar ook een Nationaal Park zoals de Drentsche Aa of zelfs aan de andere kant van de oceaan, Yosemite National Park. Zelf komt de schrijver graag in Sandwijck, een buitenplaats bij Utrecht, zijn Plek. Je gaat er niet naar op zoek – je weet wanneer je er bent. Het is als het ontmoeten van een grote liefde.
Plaatsen die uit pixels bestaan
Als we ons contact met de aarde willen herstellen, dan gaat dat via onze Plek. Het is waar verbintenis met de niet-menselijke natuur vanzelfsprekend is, net als de overtuiging dat je die niet wezenlijk mag beschadigen. Een van de haken en ogen hierbij is de aanwezigheid van de digitale wereld in ons dagelijks bestaan. De veelheid aan ‘schermen’ om ons heen slokt onze aandacht op. ‘We brengen (te) veel tijd door op plaatsen die uit niet meer dan pixels bestaan’, zegt de auteur, om de strijd tussen de reële en virtuele wereld te illustreren. Dit gaat ten koste van buiten zijn, van de natuur. En dat ligt vooral op de loer bij onze kinderen. Nog nooit zat de jeugd zoveel binnen.
Diepe verbondenheid met de natuur
In zijn beschouwing belicht Marcel verschillende kanten van het vraagstuk van deze afgenomen verbondenheid met de aarde en de natuur. Hij haalt onderzoeken aan en linkt filosofische ideeën van grote denkers uit de geschiedenis aan het onderwerp. Ook gaat hij te rade bij schrijvers en dichters en voert de lezer langs hun Plekken. Hij besteedt aandacht aan veranderingen in het landschap die verlies van de Plek veroorzaken, en draagt hier oplossingen voor aan. “Staatsbosbeheer is een van de organisaties die er veel aan doet om de jeugd kennis te laten maken met de natuur. Sinds 2010 gaan leerlingen vanaf groep 5 een dag en een nacht op pad met de boswachter op de Boschplaat. Ze maken er herinneringen voor het leven”, aldus een van zijn voorbeelden.
Verborgen boodschap
Het essay zet dan ook aan om vooral jongere generaties te inspireren, en de rijkdom van een diep gevoel van verbondenheid met natuur te laten beleven. Laat ze hun Plek vinden en koesteren, zo lijkt de verborgen boodschap te zijn van deze bezielende beschouwing. En misschien nodigt het ook uit om je eigen Plek te (her)vinden?