vegetatie. Bezoekers zijn verrast en worden enthousiast wanneer ze hier voor de eerste keer komen.”
Altijd wat te doen
Kees Hoevenaar is bijna 10 jaar vrijwilliger bij Staatsbosbeheer. Het begon met een oproep voor vrijwilligers voor de Langstraat West en die kwam precies op het juiste moment. Kees had veel tijd en vond al jaren dat hij aan de verkeerde kant van het glas stond. Hij geniet van het werken aan de eendenkooi; “Er is geen dag hetzelfde en er is altijd wat te doen. Ik begin ’s-ochtends vroeg met het voeren en dan kan ik ook meteen de slaapplaatsen van bijvoorbeeld de blauwe reiger tellen. Vervolgens controleer ik de schermen en de vangarmen. Er moet altijd wel wat vervangen worden.” In 2010 is de eendenkooi gesaneerd en gerestaureerd. Eigenlijk zou iedere vier jaar een van de vier vangarmen en een kwart van het in totaal 800 meter lange rietscherm vervangen moeten worden. Helaas is er weinig budget voor. Kees probeert met het materiaal dat hij voor handen heeft de kooi zo veel mogelijk in de oorspronkelijke staat te houden.
Nooit alleen
Kees is geen kooiker; “Eigenlijk ben ik de terreinknecht. Ik zaag, maai en repareer.” Hij heeft verschillende certificaten gehaald voor het werken met gemotoriseerd gereedschap. Hij leidt ook groepen kinderen rond; “Die vinden het prachtig dat je eenden met eenden vangt. Laatst vroegen ze of ze in de modder mochten spelen. Natuurlijk mag dat. Ze speelden indiaantje met modderstrepen op het gezicht en slopen achterlangs de schermen. Geweldig!’ Kees is meestal alleen op de eendenkooi; “Maar in de natuur ben je nooit alleen. Soms word ik verrast door een groep goudvinken. Of ik sta oog in oog met een ree. Ik sta even stil en het ree gaat verder.”